Azja
Pochodzi z Dalekiego Wschodu. Pień jest krótki i pokryty grubą, korkowaną, regularnie spękaną korą. Uprawiany jest od 1856 roku. Liście ma pierzaste, złożone z 7-13 listków. Drzewo to jest dwupienne. Ma drobne kwiaty, które są miododajne, a czarne, kuliste owoce mają zapach terpentyny i długo pozostają na drzewie - zimą często jedzone są przez ptaki. Z jego kory wytwarzany jest korek, używany m.in. do wytwarzania korków do butelek czy tablic, ale nie jest tak powszechny w tym zastosowaniu jak dąb korkowy. Korkowiec amurski jest ważną rośliną w medycynie azjatyckiej.
Korkowiec ten jest jednym z siedmiu drzew tego gatunku posadzonych w tu na przełomie lat 60. i 70. XX wieku. Rośliny te są atrakcyjne jesienią, gdy ich liście przebarwiają się na żółty kolor. Podejdź do korkowca i dotknij jego kory, a poczujesz, jak ugina się pod palcami. Dla porównania możesz dotknąć również rosnący w pobliżu grab, a zauważysz, jaka jest różnica w miękkości kory tych drzew.
Osiąga wysokość do 17 metrów, żyje 250-300 lat.