11. Wierzba płacząca
Salix sp.
To nieduże drzewo, zwykle o krótkim pniu i zwisających pędach. Sadzi się je najczęściej nad wodą. Ten widok wywołuje melancholijny nastrój. Takie jest też zadanie wierzby rosnącej nad Stawem Belwederskim w ogrodzie romantycznym.
Dawniej wierzono, że te drzewa upodobały sobie złe duchy i czarownice. Wczesne kwiaty wierzby - bazie - są symbolem wiosny, a kora zawiera salicynę - leczniczy składnik, który znajduje się w aspirynie.
Na podstawie ryciny polskiego malarza i rysownika Zygmunta Vogla, przedstawiającej tę okolicę, można stwierdzić, że wierzba rosła w tym miejscu już w XVIII wieku. Z powodu krótkowieczności rosnące dziś w parku drzewo jest kolejnym nasadzeniem. W latach 60. i 70. XX wieku wierzba ta była szybko rosnącym jednopniowym drzewem, ale po złamaniu się rozwinęła się w drzewo wielopniowe. Dziś możemy podziwiać, jak pochyla się ku tafli wody Stawu Belwederskiego.
Wierzby płaczące mogą dorastać do 24 metrów, są krótkowieczne i dożywają do 150 lat.