Artystyczne pasje Alberta Kazimierza Wettyna. Wykład prof. Żuchowskiego
Polski królewicz - Albert Kazimierz Wettyn - zgromadził w czasie swojego życia imponującą kolekcję rysunku i grafiki. Sztuce poświęcił się po śmierci swojej żony, ze stratą której nie mógł się pogodzić. O artystycznych pasjach księcia opowiedział 18 maja prof. Tadeusz J. Żuchowski, podczas wykładu z cyklu "Oświeceniowa republika władców".
Albert Kazimierz Wettyn (1738-1822), znany jako Albert Sasko-Cieszyński, był synem Augusta III Saskiego i polskim królewiczem. Konfederaci barscy widzieli w nim nawet ewentualnego następcę króla Stanisława Augusta. Ożeniony z arcyksiężną Marią Krystyną związał się z dworem habsburskim. Od 1795 r. mieszkał w Wiedniu.
Jego kolekcja rysunku i grafiki do dziś przechowywana jest w tym samym miejscu, w pobliżu cesarskiego pałacu Hofburg, a od imienia jej założyciela nazwana jest Albertiną - to jeden z najwspanialszych zbiorów tego rodzaju na świecie.
Albert Kazimierz po śmierci swojej żony zamówił u Antonia Canovy monumentalny nagrobek, arcydzieło europejskiego klasycyzmu. Został on zamontowany w wiedeńskim kościele augustianów, a jednym z jego zastanawiających elementów jest polska heraldyka.
Podczas wykładu pt. "Artystyczne pasje Alberta Kazimierza Wettyna i oświeceniowy Wiedeń" zaprezentowana została sylwetka polskiego królewicza, jego smak artystyczny oraz okoliczności zamówienia niezwykłego nagrobka dla arcyksiężnej Marii Krystyny, z której śmiercią nie mógł się pogodzić.
Tadeusz J. Żuchowski - prof. dr hab., dyrektor Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Wcześniej profesor Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu i kierownik Gabinetu Rycin Muzeum Narodowego w Poznaniu. Badacz sztuki europejskiej.
Autor m.in. książek: Poskromienie materii. Nowożytne zmagania z marmurem kararyjskim. Michał Anioł, Bernini, Canova (2010), Pałac papieski na Watykanie od końca V do początku XVI wieku. Ceremoniał a ewolucja kompleksu rezydencjonalnego (1999), Patriotyczne mity i toposy. Malarstwo niemieckie 1800-1848 (1991).
Członek Rady Programowej Narodowego Instytutu Dziedzictwa oraz Rady Powierniczej Muzeum Narodowego w Warszawie. Zajmuje się europejską architekturą rezydencjonalną, sztuką włoskiego renesansu, włoską rzeźbą oraz sztuką niemiecką XIX-XX wieku. W kręgu jego zainteresowań badawczych znajdują się także kwestie ochrony dziedzictwa i polsko-niemieckiej spuścizny artystycznej.
Zobacz inne wykłady z cyklu "Oświeceniowa republika władców":
HISTORIA NIEZWYKŁEJ POSIADŁOŚCI LEDNICE-VALTICE - WYKŁAD PROF. ANDRZEJA PIEŃKOSA
METRESY LUDWIKA XV I ICH WPŁYW NA FRANCUSKI STYL. WYKŁAD DR AGNIESZKI ROSALES RODRIGUEZ
