August Fryderyk Moszyński - adept nauk tajemnych. Obejrzyj wykład
Trzy sztuki królewskie: architektura, alchemia oraz wolnomularstwo nie miały dla niego żadnych tajemnic. August Fryderyk Moszyński, bo o nim mowa, był bohaterem wykładu prof. Tadeusza Cegielskiego, który odbył się 15 czerwca 2016 r., w cyklu "Oświeceniowa republika marzeń".
August Fryderyk Moszyński herbu Nałęcz (1731-1786) był stolnikiem koronnym, starostą dymirskim, inowłodzkim i siechowskim, człowiekiem wyjątkowo wielu talentów. Zajmował się teatrem, planował ogród łazienkowski oraz otoczenie Zamku Ujazdowskiego, doradzał królowi Stanisławowi Augustowi w sprawach ekonomicznych, menniczych i medalierskich.
Był też jego marszandem - kupował we Włoszech dzieła sztuki do królewskich zbiorów grafiki i malarstwa.
Tradycja ezoteryczna Zachodu zna trzy tzw. sztuki królewskie: architekturę, alchemię oraz wolnomularstwo - we wszystkich z nich Moszyński zasłyną jako ekspert.
Choć najmniej był znany jako alchemik i różokrzyżowiec, adept nauk tajemnych i wolnomularz. Król, prywatnie przyjaciel Moszyńskiego, również interesował się alchemią. Pozostawał w złudnym przekonaniu, które wraz z nim podzielało wielu monarchów epoki Oświecenia, że alchemicznym złotem podreperuje wiecznie pusty skarb, tak prywatny, jak i publiczny.
W jednej z wież Zamku Ujazdowskiego zorganizował pracownię alchemiczną, którą powierzył Moszyńskiemu, zaś na początku 1777 r. przystąpił w Warszawie do rytu Ścisłej Obserwy Templariuszy (s.o.t.) - międzynarodowej obediencji masońskiej, do której należeli niemieccy i skandynawscy monarchowie.
We wszystkich tych materiach jego wiernym i cierpliwym mentorem, przewodnikiem i substytutem pozostawał właśnie Moszyński.
Tadeusz Cegielski - dr hab., profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego, historyk, specjalizuje się w historii idei oraz dziejach kultury epoki nowożytnej i xix wieku. Od roku akademickiego 2013/14 zatrudniony w Instytucie Historii Sztuki UW. W latach 1993-1999 oraz 2008-2012 prodziekan Wydziału Historycznego UW. Autor podręczników szkolnych i programów nauczania w dziedzinie historii, ekspert Ministerstwa Edukacji Narodowej do spraw podręczników. Opublikował szereg monografii z zakresu dziejów nowożytnych powszechnych i Polski (Das alte Reich und die erste Teilung Polens 1768-1774, Wiesbaden 1988; Rozbiory Polski 1772-1793-1795, wspólnie z Łukaszem Kądzielą, Warszawa 1990), w tym masonerii ("Ordo ex Chao". Wolnomularstwo i światopoglądowe kryzysy xvii i xviii wieku, Warszawa 1995; Księga Konstytucji 1723 roku i początki wolnomularstwa spekulatywnego w Anglii, Warszawa 2011). W latach 1992-2013 wydawca i redaktor naczelny czasopisma "Ars Regia. Rocznik poświęcony myśli i historii wolnomularstwa". Ceniony popularyzator wiedzy historycznej, autor kilkuset artykułów, scenariuszy telewizyjnych, wywiadów, uniwersyteckich i publicznych wykładów w kraju i na świecie, kurator i współautor głośnej wystawy w Muzeum Narodowym w Warszawie Masoneria. Pro publico bono (2014/2015). Powieściopisarz, wielbiciel literatury popularnej, także jej badacz; z początkiem 2015 ukazała się jego książka Detektyw w krainie cudów. Powieść kryminalna i początki nowoczesności 1841-1941 (w.a.b. Warszawa).
