Dzieła z Łazienek Królewskich na wystawie w rosyjskim Ermitażu
Michail Piotrowski, dyrektor Państwowego Muzeum Ermitażu w Sankt Petersburgu oraz Tadeusz Zielniewicz, dyrektor Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie otworzyli uroczyście wystawę pt. "Katarzyna II i Stanisław August. Dwoje oświeceniowych władców w Europie Wschodniej" w rosyjskim Ermitażu. Ekspozycję tworzą m.in. dzieła z Królewskiej Kolekcji Obrazów.
Na wystawę w rosyjskim Ermitażu trafiły: "Przypowieść o robotnikach w winnicy" (Christian Wilhelm Ernst Dietrich), "Stara kobieta z doniczką z kwiatem" (Frans van Mieris), "Apollo i Dafne" ( Benedetto Luti), "Na kwaterze” (Anthonie Palamedes), "Ezaw sprzedaje Jakubowi prawo starszeństwa za miskę soczewicy" ( Jan Victors), "Lot z córkami" ( Adriaen van der Werff), "Amfitryta" (autor nieokreślony). Obrazy te są na co dzień eksponowane w Pałacu na Wyspie.
Wystawa pt. "Katarzyna II i Stanisława August. Dwoje oświeceniowych władców w Europie Wschodniej" pokazuje równoległy rozwój kultury i sztuki w Rosji oraz Polsce, a także analogię w działaniach obu władców. Do najważniejszych cech wspólnych aktywności kulturalnej Katarzyny II i Stanisława Augusta można zaliczyć: kontakt z czołowymi filozofami Oświecenia, mecenat nad artystami i architektami, powierzanie mistrzom włoskim i francuskim prac budowlanych w stolicach obu państw, kolekcjonowanie dzieł sztuki, w tym malarstwa i rzeźb.
Stanisław August gromadził dzieła sztuki z myślą o nowoczesnym muzeum publicznym. Dziś wizję ostatniego władcy Polski urzeczywistniają prezentowane w Łazienkach: Królewska Kolekcja Obrazów, Królewska Galeria Rzeźby oraz Królewska Galeria Grafiki.
Znakomite dzieła sztuki gromadziła także Katarzyna II, która zamieniła swój pałac (dziś stanowiący część rosyjskiego Ermitażu) w galerię. Rosyjska caryca nabyła zbiory saskiego ministra Heinricha von Brühla i angielskiego premiera Roberta Walpole’a. Poprosiła również francuskiego filozofa Denisa Diderota, by w jej imieniu kupował obrazy z francuskich kolekcji. W ten sposób do Sankt Petersburga trafiły płótna Poussina, Rembrandta, Rubensa, Rafaela, Tycjana, Watteau i wielu innych znakomitych malarzy.
Słynny Ermitaż - zgodnie ze swoją nazwą - był jednak pierwotnie miejscem samotnego podziwu obrazów, rzeźb i grafiki. O ile bowiem liczni władcy europejscy otwierali swoje kolekcje dla publiczności, przekształcając je w muzea, o tyle Katarzyna II gromadziła dzieła sztuki, które jeszcze przez dziesiątki lat pozostały skarbem zamkniętym dla widzów. Ermitaż stał się muzeum dopiero w połowie XIX wieku. Zbiory udostępnił publiczności Mikołaj I, który w tym celu zbudował ostatni pałac wchodzący w skład Ermitażu, zwany Nowym Ermitażem.
Wystawa pt. "Katarzyna II i Stanisława August. Dwoje oświeceniowych władców w Europie Wschodniej" w Państwowym Muzeum Ermitażu (Sala Nikołajewska Pałacu Zimowego) w Sankt-Petersburgu w Rosji będzie otwarta do 21 maja 2016 r.
