Ile wiewiórek w łazienkowskich ogrodach? Sprawdzają naukowcy z SGGW
Wiewiórki to najpopularniejsi mieszkańcy Łazienek Królewskich. Ile ich tu mieszka, w jakim są wieku i kondycji, jak się zachowują i w jaki sposób wchodzą w interakcje ze spacerowiczami? Na te pytania chcą odpowiedzieć naukowcy z SGGW, którzy przebadają populację tych zwierząt w królewskich ogrodach.
Badania prowadzone będą w ogrodach Łazienek Królewskich i w Rezerwacie Przyrody Las Natoliński. Naukowcy z SGGW porównają dwie miejskie populacje wiewiórek zamieszkujące tereny zielone o odmiennym stopniu antropopresji. Posłużą się danymi, jakie zbiorą na temat płci, wieku, kondycji i rozrodu wiewiórek, a także zachowania tych zwierząt (czujność, szybkość uczenia się) i interakcji z ludźmi (unikanie, korzystanie z dokarmiania). Wykorzystają do tego metodę CMR (ang. capture-mark-recapture). Wiewiórki zostaną najpierw złapane do pułapek żywołownych, a następnie oznakowane kolczykami z numerami identyfikacyjnymi i obróżkami z nadajnikami radiotelemetrycznymi, które umożliwią znalezienie osobnika, śledzenie go i obserwację jego zachowań.
Metoda CMR jest powszechnie stosowana przez naukowców na świecie, nie wymaga usypiania zwierząt i jest dla nich całkowicie bezpieczna. Naukowcy SGGW uzyskali zgodę Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska i Lokalnej Komisji Bioetycznej. Badania przeprowadzą dr Dagna Krauze-Gryz, mgr Agata Kostrzewa, dr Karolina Jasińska i dr Jakub Gryz.
Wiewiórki w Łazienkach Królewskich
W ogrodach Łazienek Królewskich zagęszczenie wiewiórek jest duże, a jedną z przyczyn tego stanu może być częste dokarmianie przez ludzi. Otrzymywany przez wiewiórki pokarm antropogeniczny może zwiększać przeżywalność w populacji, szczególnie w okresie niedoboru pokarmu naturalnego, czyli zimą i wiosną.
Badania pilotażowe pokazały, że wiewiórki z łazienkowskich ogrodów stosują różne strategie pokarmowe. Niektóre z nich często przebywają na ziemi i chętnie zbliżają się do człowieka, biorąc orzeszki, inne pozostają głównie na drzewach i unikają spotkań z ludźmi.
Naukowy z SGGW sprawdzą teraz, jak te odmienne strategie pokarmowe przekładają się na kondycję wiewiórek i czy wiążą się z ich cechami charakteru, takimi jak większa lub mniejsza płochliwość i ciekawość. Przyjrzą się również interakcjom między wiewiórkami a zabierającymi im pokarm krukowatymi. Interesujące jest to, czy obecność krukowatych wpływa na zachowanie wiewiórek, czy próbują one w ich obecności lepiej schować orzeszki, a w konsekwencji skuteczniej konkurować z ptakami.
Badania pilotażowe pokazały, że wiewiórki w Łazienkach Królewskich dopasowują swoją aktywność do natężenia ruchu turystycznego. Teraz naukowcy z SGGW sprawdzą, czy postępują tak wszystkie osobniki, czy stopień wykorzystania pokarmu od ludzi przekłada się na czas, jaki wiewiórki muszą poświęcić na żerowanie w okresie, gdy temperatury są niskie.
