Nowi partnerzy Ogrodów Światła. Zobacz, kto dołączył do Łazienek Królewskich
Do międzynarodowego projektu Ogrody Światła, który współtworzy Muzeum Łazienki Królewskie, dołączyli nowy partnerzy: Fontaines&Brimham Rocks z Wielkiej Brytanii oraz Monticello - Thomas Jeferson Fundation z USA.
Nowi członkowie przyjęci zostali do Ogrodów Światła (Gardens of Light) przez aklamację. Stało się to podczas zgromadzenia generalnego przedstawicieli tego projektu, które odbywało się w Łazienkach Królewskich od 14 do 16 maja 2018 r.
Nowi partnerzy projektu reprezentują najwyższej klasy obiekty znajdujące się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Fontaines&Brimham Rocks, z ruinami średniowiecznego opactwa i wspaniałym ogrodem wodnym z XVIII wieku, należy do National Trust, największego brytyjskiego towarzystwa opiekującego się zabytkami i liczącego kilka milionów członków.
Monticello to XVIII-wieczna posiadłość trzeciego prezydenta Stanów Zjednoczonych Thomasa Jeffersona, wyróżniająca się architekturą i krajobrazowo zakomponowanym unikalnym ogrodem, z roślinami z różnych części świata.
Ogrody Światła - oprócz nowo przyjętych członków - tworzą: Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie, Park Księcia Pücklera w Bad Muskau (Niemcy), Muzeum Carskie Sioło w Sankt Petersburgu (Rosja), Rezydencja Księcia Gonga w Pekinie (Chiny), Zamek w Lunéville (Francja) oraz Zamek Frederiksborg Hillerød (Dania).
Ogrody Światła - plan działań
Podczas zjazdu w Łazienkach Królewskich podjęto wiele ważnych tematów i omówiono plany na kolejne lata. Partnerzy Ogrodów Światła zdecydowali m.in. o zorganizowaniu seminarium naukowego poświęconego ogrodom historycznym, opublikowaniu wspólnego wydawnictwa na temat "chinoiserie", kontynuowaniu wydarzenia Zimowy Wieczór Światła oraz festiwali i koncertów muzycznych. Partnerzy Ogrodów Światła wzięli również udział w wernisażu wystawy japońskich drzeworytów "ONNA. Piękno, siła, ekstaza", który odbył się 15 maja 2018 r.
Ogrody Światła to międzynarodowy projekt, który powstał w 2013 r. Jego głównym założeniem jest zwrócenie uwagi na stylistykę obecną w XVII, XVIII i XIX wieku w architekturze i ogrodach, w których najpełniej wybrzmiewa harmonia natury i sztuki, osadzona w nauce i filozofii tych czasów.