Sekrety XVIII-wiecznej Wenecji. Obejrzyj wykład prof. Kiliana (wideo)

Wykład prof. Jarosława Kiliana, fot. Paweł Czarnecki

Festyny, karnawały, parady i widowiska - tak XVIII-wieczna Wenecja reagowała na chaos i pogłębiający się w kraju kryzys. O tym, kto wykładał pieniądze na fajerwerki i dbał o to, by Wenecjanom nie brakowało rozrywek, opowiedział prof. Jarosław Kilian podczas wykładu z cyklu "Oświeceniowa republika władców".

Wenecja w XVIII wieku stała się "salą balową", "gospodą" i "lupanarem" Europy. Potężne niegdyś państwo nostalgię za dawną świetnością leczyło festynami i karnawałami, a pamięć o minionych zwycięstwach wskrzeszało w ceremoniach. Za paradą, karnawałową maską, pudrem i makijażem Najjaśniejsza Republika skrywała słabość i rozkład. Życie codzienne przypomniało kunsztowne przedstawienie i zamieniało się w widowisko, w którym widzowie byli jednocześnie aktorami występującymi przed samymi sobą. Z drugiej zaś strony Wenecja tonęła w chaosie i wrzawie zorganizowanego przez siebie święta.

Johann Wolfgang Goethe, choć urzeczony Wenecją, wiedział, że "laguny wypełniają się z wolna mułem i nad bagnami unoszą się trujące opary (…). Wenecja, jak wszystko to, co ogarniamy zmysłami, podlega władzy czasu".

Dlaczego w chwili słabości politycznej, ze zwielokrotnioną siłą, wybuchło w Wenecji zamiłowanie do rozrywek, karnawałów i świąt? Kto wykładał pieniądze na regaty, fajerwerki i widowiska? Kto dbał, by nie zabrakło Wenecjanom igrzysk? O tym wszystkim opowiedział prof. Jarosław Kilian podczas wykładu pt. "Najjaśniejsza Republika… masek. Teatralizacja życia w Wenecji w dobie Oświecenia".

Prof. Jarosław Kilian, Fot. Paweł Czarnecki
Fot. Paweł Czarnecki
Fot. Paweł Czarnecki

Prof. Jarosław Kilian - historyki sztuki i reżyser. Wykładowca Akademii Teatralnej w Warszawie, absolwent Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego i Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Był stypendystą British Council i Departamentu Stanu USA. Odbył staż reżyserski u Petera Brooka w Wiedniu.

Przez wiele lat był dziekanem Wydziału Reżyserii Akademii Teatralnej w Warszawie. W latach 1999-2010 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Teatru Polskiego w Warszawie. Zajmuje się m.in. zagadnieniami teatralizacji w sztuce. Reżyseruje opery, widowiska plenerowe, spektakle dla dzieci oraz europejską i polską klasykę teatralną.

Zobacz inne wykłady z cyklu "Oświeceniowa republika władców":

HISTORIA NIEZWYKŁEJ POSIADŁOŚCI LEDNICE-VALTICE - WYKŁAD PROF. ANDRZEJA PIEŃKOSA

"METROPOLIA KULTURY W MAŁYM KSIĘSTWIE WEIMARSKIM. EPOKA ANNY AMALII I KAROLA AUGUSTA VON SACHSEN-WEIMAR-EISENACH". WYKŁAD DR. MACIEJA JARZEWICZA

"RACZEJ KU NAUCE NIŻ DLA PRZEMIJAJĄCEJ PRZYJEMNOŚCI”. JÓZEF II HABSBURG I CESARSKA GALERIA MALARSTWA W WIEDEŃSKIM BELWEDERZE. WYKŁAD DR. MICHAŁA MENCFELA