"Oratorium Pytyjskie" Teatru Gardzienice na otwarcie Królewskiej Galerii Rzeźby
Wernisaż Królewskiej Galerii Rzeźby w Starej Oranżerii uświetniło "Oratorium Pytyjskie" do tekstów Siedmiu Mędrców i Wyroczni z Delf. Spektakl w Teatrze Królewskim, który obejrzało ok. 200 widzów, przygotował Ośrodek Praktyk Teatralnych "Gardzienice".
Autorem Oratorium Pytyjskiego jest twórca Gardzienic, reżyser Włodzimierz Staniewski, który podczas otwarcia Królewskiej Galerii Rzeźby uhonorowany został doroczną Nagrodą im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego przyznawaną przez Klub Krytyki Teatralnej sekcję polską Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Teatralnych (AICT/IATC).
W kulturze i wyobraźni zbiorowej, która jest kultury najcenniejszą skarbnicą, imiona Sybilli i Pytii, jak też Kassandry, złączyły się w jedno i kojarzone są z umiejętnością przepowiadania przyszłości, boskim natchnieniem oraz odsłanianiem tajemnic ludzkiego losu - podkreślił Włodzimierz Staniewski w nocie reżyserskiej.
W Oratorium Pytyjskim bierze udział dziesięciu aktorów, a ich słynna na cały świat "gardzienicka" gra to synkretyczna feeria barw, ruchów i dźwięków. To połączenie lapidarnych w formie wersów pochodzących z "Przykazań Mędrców z Delf" (VI wiek p. n. e.) - jak zauważają krytycy teatralni - z doskonałością śpiewnego ruchu i precyzyjnym gestem aktorów.
Włodzimierz Staniewski: Mało jest w historii wersów ujętych w. jeden kodeks, tak lapidarnych w formie, głębokich i wzniosłych w treści, tak poetycko uskrzydlonych i tak muzycznych, jak "Przykazania Mędrców z Delf". Nie tracących na aktualności . Idą (a jakże) w poprzek paplaninie naszej postkultury i prania wiary we wszelkie wartości dzisiejszego postświata. Maksymy, wskazania, nawoływania, prośby, przestrogi, litanijne zaklęcia i "wniebogłosy"... Ryte w stożkowym kamieniu, omfalosie, ustawionym przed świątynią Apollona, u stóp skały, z której siódmego dnia każdego miesiąca wieszczyła Pytia.
Teksty, śpiewane i tańczone w Oratorium wzięte są od Siedmiu Mędrców z Delf, od Herodota i z zapisów wieszczb Pytii. Uważane są za autentyczne. Muzyka, którą napisał Mikołaj Blajda okraszana jest rozpoznawalnymi już gardzienickimi brzmieniami antycznymi.
Ośrodek Praktyk Teatralnych Gardzienice założony w 1977 roku przez Włodzimierza Staniewskiego stał się znany na świecie dzięki spektaklom i rygorystycznym praktykom teatralnym. Dziś można zaryzykować stwierdzenie, że zjawisko zwane Gardzienicami było jedną z forpoczt zmian jakie zaszły w Polsce po 1989 r. W Gardzienicach we wrześniu 2013 r. odbyło się otwarcie nowego kompleksu teatralnego. Doprowadzony do kompletnego zniszczenia przez kolejnych włodarzy architektoniczny zespół pałacowo-parkowy został podźwignięty z ruin i zgliszczy i zreanimowany. Staniewski jest inicjatorem tego przedsięwzięcia, autorem koncepcji i egzekutorem realizacji - w najmniejszych detalach. Nazywa ten projekt najważniejszym utworem reżyserskim, swoim opus magnum.
Królewska Galeria Rzeźby to kilkadziesiąt rzeźb marmurowych i odlewów gipsowych najznakomitszych starożytnych artystów. Tym razem Łazienki Królewskie wzbogaciły się o kolejne dzieła - wśród nich jest słynna na cały świat Grupa Laokoona, a także Herkules Farnese i Apollo Belwederski. Galeria Rzeźby w Starej Oranżerii jest obok Galerii Obrazów w Pałacu na Wyspie i Galerii Grafiki w Białym Domku jedną z trzech głównych galerii w Łazienkach Królewskich, urządzonych na podstawie królewskiego inwentarza z 1795 r.
