Siemowit I (1215-1262)

Książę mazowiecki i czerski, syn księcia mazowieckiego Konrada i Agafii z dynastii Rurykowiczów. Jego żoną była Perejasława, córka księcia halicko-włodzimierskiego Daniela. W latach 1246-1248 był dopuszczony do rządów w ziemi czerskiej, po czym otrzymał we władanie dzielnicę czerską.

W 1248 r. po śmierci Bolesława I zapanował nad księstwem mazowieckim. Brał udział w kilku wyprawach przeciw Jaćwingom. Zawierał kilkakrotnie układy z zakonem krzyżackim. Gwarantowały mu one posiadanie części ziem bałtyckich i obronę przed atakami plemion pogańskich Bałtów.

Za jego panowania księstwu mazowieckiemu zagroziła rosnąca w siłę Litwa. W 1262 r., gdy przebywał w grodzie Jazdów (późniejszy Ujazdów), został napadnięty przez wojska litewskie. Wzięty do niewoli został natychmiast ścięty, a jego zwłoki spalono. W Łazienkach Królewskich, na terenie ogrodów, gdzie przypuszczalnie istniał gród Jazdów, stoi dziś zwieńczona rzeźbą orła kolumna.