Wojownik dobywający sztyletu („Pierre Terrail de Bayard”)
- datowanie
- XVII w.
- rodzaj
- obraz
- technika
- olej
- materiał
- płótno
- wymiary
- 92,0 x 67,0 cm
- data dodania do kolekcji
- 1776
- lokalizacja
- Pałac na Wyspie - Przedsionek, parter
- sygnatury, napisy
- u dołu po lewej czerwony numer galerii Stanisława Augusta 222[6] (ostatnia cyfra nieczytelna) u dołu po prawej czerwony numer inwentarza Zarządu Pałaców Cesarskich – Łazienki 9
- miejsce powstania
- Włochy (Europa)
- właściciel
- Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie
- identyfikator
- ŁKr 954
Pierre Terrail de Bayard (1473–1524), znany jako Chevalier Bayard, francuski bohater narodowy, dowódca wojsk francuskich w czasie wojen toczonych przez państwa europejskie o wpływy na Półwyspie Apenińskim, wsławił się w bitwie z Hiszpanami pod Garigliano w 1503, gdzie, wedle tradycyjnych opowieści, broniąc mostu na rzece, stawił samotnie czoła 200 Hiszpanom.
Obraz wisiał w supraporcie w Przedsionku Pałacu na Wyspie w Łazienkach, gdzie został zamontowany najprawdopodobniej ok. 1772–76, tak jak umieszczony naprzeciw niego portret Wincentego Gosiewskiego, którego obecność w tym miejscu dokumentuje rysunek pomiarowy Jana Christiana Kamsetzera, datowany 1776 (zob. nr kat. 127). […]
W stanisławowskich źródłach i XIX-wiecznych opracowaniach obraz odnotowywany był bez wskazania autora czy szkoły. Stanisław Iskierski (S. Iskierski, Katalog galerii obrazów Pałacu w Łazienkach w Warszawie, Warszawa 1931, nr 177) określił go jako „według oryginału szkoły weneckiej”; jako dzieło naśladowcy Pietra dellaVecchia portret zidentyfikowano w katalogu Muzeum Narodowego w Warszawie z 1967. […]
Oryginał tej popularnej kompozycji, przechowywany w zbiorach Kunsthistorisches Museum w Wiedniu (nr inw. 70), ukazujący postać wojownika w ujęciu poniżej bioder, datowany jest przez Bernarda Aikemę na ok. 1640 (B. Aikema, Pietro della Vecchia and the heritage of the Renaissance in Venice, Florence 1990, s. 23, nr 211 na s. 149).
W trakcie ostatniej konserwacji przywrócono pierwotną kolorystykę przemalowanego tła: zielonego, z brązowymi laserunkami. Oczyszczenie obrazu i przeprowadzone wówczas badania […] pozwalają na w pełni miarodajną jego ocenę. Tak jak pisała Janina Michałkowa (J. Michałkowa, Holenderskie i flamandzkie malarstwo rodzajowe XVII wieku, Warszawa 1955), jest to kopia bardzo niskiej klasy. Malowana schematycznie, płasko, jest całkowicie pozbawiona fakturalności, tak charakterystycznej nie tylko dla dzieł della Vecchi, ale i jego warsztatu – nie może więc być z nim wiązana. […] [Zob. D. Juszczak, H. Małachowicz, Galeria obrazów Stanisława Augusta w Łazienkach Królewskich. Katalog, Łazienki Królewskie, Warszawa 2015, kat. nr 105, s. 383–385.]