W kręgach intelektualnych Europy XVIII w. lektura, obok konwersacji, uznawana była za jedno z głównych zajęć człowieka oświeconego i stała się symbolem czynnego udziału w dokonujących się zmianach kulturowych.

Książki i przekazywane przez nie treści znajdowały się w centrum uwagi. Były przedmiotem rozważań i dyskusji, a posiadanie biblioteki nieodłącznym elementem przynależności do elity kulturalnej. W przypadku Stanisława Augusta, człowieka wykształconego i oczytanego, gromadzenie księgozbioru nie było tylko przejawem oświeceniowej konwencji, ale wynikało z głębokich, intelektualnych potrzeb. Król lubił czytać, a książka towarzyszyła mu stale, zarówno przy wykonywaniu obowiązków władcy, jak i w chwilach odpoczynku.

"Katalog wszelkich w Pałacu Królewskim w Łazienkach znajdujących się książek" jest wydawnictwem o charakterze źródłowym, które przedstawia jeden z królewskich księgozbiorów - w zasadzie nieznaną, a bardzo interesującą kolekcję gromadzoną w letniej rezydencji w Łazienkach. Książka wprowadza czytelnika w świat lektur Stanisława Augusta, uzupełniając obraz intelektualnej atmosfery panującej podczas kolejnych letnich pobytów monarchy w pałacu. Ukazuje ostateczny kształt biblioteki jako efekt realizacji królewskiej koncepcji doborowej biblioteki rezydencjonalnej.