Zapraszamy na wykład dr Agnieszki Rosales Rodriguez, która przedstawi wysoko cenione w pierwszej połowie XVIII w. malarstwo Antoine’a Watteau. Mowa będzie m.in. o muzycznych wątkach w dorobku artysty w kontekście paryskiej kultury muzycznej. Spotkanie zwieńczy krótki recital klawesynowy Władysława Kłosiewicza, który wykona wybrane dzieła Françoisa Couperina.
Malarstwo Antoine’a Watteau, mistrza tematyki fêtes galantes, nieustannie porównywane jest z muzyką, poezją i teatrem. Siostrzany splot sztuk objawia się nie tylko w ikonografii dzieł artysty, ale też w szczególnej wrażliwości malarskiej (w świetlistym kolorycie, płynności i migotliwości farby), w której późniejsi miłośnicy dopatrywali się plastycznych ekwiwalentów muzyki i ucieleśnienia koncepcji sztuki dla sztuki.
Do dziś wzbudza podziw jego umiejętność oddania emocji gry, gestów, napięcia ciała i twarzy w rysunkowych studiach muzyków oraz aktorów, a także bogactwo instrumentów w scenach z eleganckim towarzystwem w parku (lekcje muzyki, flirty, zaloty, pastoralne koncerty). Muzyczna świadomość Watteau była owocem kontaktów z paryską operą, gdzie rozpoczynał karierę dekoratora, przyjaźni z operowym librecistą Antoine’em de la Roque, a później także relacji z Pierre’em Crozatem, wielkim melomanem i kolekcjonerem. Crozat stworzył muzyczny salon, gromadzący miłośników muzyki włoskiej, w którym uczestniczył Watteau.
Podczas wykładu dr Agnieszki Rosales Rodriguez odpowie na pytania, jak dalece współczesna artyście muzyka naznaczyła jego malarską wizję i czy uprawnione są próby porównywania płócien Watteau, malarza dworskiej miłości, z muzycznymi miniaturami Couperina, niedościgłego w muzycznym "malowaniu" sentymentów i ewokowaniu nastrojów poprzez instrumentalną formę.
Wykład dr Agnieszki Rosales Rodriguez odbywa się w cyklu "Racja serca i umysłu. O muzyce XVIII stulecia".
Agnieszka Rosales Rodríguez - doktor historii sztuki, adiunkt w Zakładzie Historii Sztuki i Kultury Nowoczesnej w Instytucie Historii Sztuki UW, badaczka malarstwa i krytyki artystycznej XVIII i XIX wieku, szczególnie relacji międzykulturowych, międzyepokowych, recepcji sztuki francuskiej w Europie. Jest autorką książek "Mit Holandii złotego wieku w dziewiętnastowiecznej kulturze artystycznej" (Warszawa 2008, w wersji angielskiej - Frankfurt am Main 2016), uhonorowanej w tym samym roku nagrodą Clio III przez rektora UW, "'Francuski wiek' i obrazy rokoka w świetle nowoczesnej krytyki i sztuki. Wizje, rewizje, interpretacje" (Warszawa 2016) oraz licznych artykułów naukowych publikowanych w Polsce i za granicą. Od wielu lat współpracuje z Muzeum Narodowym w Warszawie, m.in. jako współautorka wystawy malarstwa niemieckiego w XIX wieku ze zbiorów polskich (2005), wystawy "Le siecle français. Francuskie malarstwo i rysunek XVIII wieku ze zbiorów polskich" (2009), a ostatnio jako kuratorka wystawy Biedermeier (2017-2018). W swojej pracy naukowej zajmuje się przede wszystkim europejskim malarstwem i krytyką artystyczną wieków XVIII i XIX. W Instytucie Historii Sztuki UW prowadzi zajęcia z zakresu historii sztuki nowoczesnej powszechnej (wykłady, seminaria, proseminaria, konwersatoria). Współorganizowała konferencje naukowe: "Francusko-polskie relacje artystyczne w epoce nowożytnej" (Warszawa 2009) oraz "Epoka Chopina. Kultura romantyczna we Francji i w Polsce" (Warszawa 2010). W 2012 r. uzyskała grant badawczy Narodowego Centrum Nauki na projekt "'Francuski wiek' i obrazy rokoka - wizje, rewizje, interpretacje".
