Zapraszamy na wykład, poświęcony "Listom o ogrodach" Ignacego Krasickiego. Jest to ostatni utwór jednego z najwybitniejszych poetów polskiego Oświecenia, stanowiący zamknięcie jego drogi życiowej i pisarskiej.
"Listy o ogrodach", ostatni utwór Ignacego Krasickiego, ukończony został kilka dni przed śmiercią poety, w 1801 r. Tematyka ogrodowa już wcześniej wielokrotnie pojawiała się w twórczości pisarza zarówno w utworach wierszem, jak i prozą. "Pan Podstoli", "Uwagi" i "Listy o ogrodach" ukazują powtarzalność motywów w myśleniu Krasickiego o ogrodach, choć widoczne są również modyfikacje w zależności od gatunku wypowiedzi.
Książę Biskup Warmiński był nie tylko teoretykiem sztuki ogrodowej, ale też praktykiem, właścicielem ogrodu w Heilsbergu (Lidzbarku Warmińskim). Niewątpliwie obie te sfery się przenikały, przy czym zdecydowanie więcej wiadomo o pierwszej z nich: można wskazać podstawowe cechy erudycji Krasickiego w zakresie sztuki ogrodowej, próbować identyfikować jej źródła, pokazywać zbieżności z wypowiedziami innych autorów czy wyraźną indywidualizację myśli.
"Listy o ogrodach" mają wyraźną strukturę cykliczną, są zasadniczo dziełem o historii sztuki ogrodowej na przestrzeni wieków i w różnych częściach świata. To wyraźnie erudycyjne, można by powiedzieć "chłodne" nastawienie zmienia się w "Liście dziesiątym". Pisarz łączy refleksję z uwagami o polskich ogrodach szlacheckich, wypowiadanymi często w osobistej tonacji i przeznaczonymi dla czytelnika traktowanego jako ktoś bliski. "Listy o ogrodach" okazują się w tej perspektywie pożegnaniem i z ogrodami, i z czytelnikami, zamknięciem drogi życiowej i pisarskiej Krasickiego.
Prof. dr hab. Marcin Cieński - dziekan Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, pracownik Instytutu Filologii Polskiej, członek Rady Naukowej IBL PAN, Komitetu Nauk o Literaturze PAN oraz redakcji "Wieku Oświecenia". Historyk literatury, komparatysta, zajmuje się literaturą XVIII wieku oraz współczesną. Opublikował m.in.: "Formacja oświeceniowa w literaturze Polski i Niemiec", Wrocław 1992; "Pejzaże oświeconych. Sposoby przedstawiania krajobrazu w literaturze polskiej w latach 1770-1830", Wrocław 2000; "Fredro", Wrocław 2003 (seria "A to Polska właśnie..."); "Humanizm polski i wspólnoty: naród - społeczeństwo - państwo - Europa" (red. nauk.), Warszawa 2010, "Literatura polskiego oświecenia wobec tradycji i Europy. Studia", Kraków 2013, a także rozprawy w tomach zbiorowych i czasopismach. Dla serii Biblioteka Narodowa opracował "Kubusia Fatalistę" Denisa Diderota, współredagował kilka tomów zbiorowych, był redaktorem naukowym polskiego tłumaczenia "Literatury Europy. Historii literatury europejskiej", słowo/obraz terytoria 2009.
