Zapraszamy na wykład prof. Andrzeja Pieńkosa, poświęcony rezydencjom oświeceniowej Warszawy. Na charakterystyczne dla stolicy zabudowania spojrzymy oczami dwóch malarzy, świadków epoki, Bernarda Bellotta i Zygmunta Vogla.

Przybyły z Drezna i Wiednia Wenecjanin Bernardo Bellotto spędził u nas ostatnie lata życia, malując liczne widoki miasta i okolic. Zygmunt Vogel, pochodzący z saskiej rodziny, ale urodzony w Polsce, z Warszawą związał całą karierę artystyczną. Obaj pracowali na dworze Stanisława Augusta, obrazowali rezydencje króla, w tym Łazienki. W ich dorobku znajdujemy również wiele widoków pałaców i ulic Warszawy. Są to nie tylko sugestywne, pełne życia portrety znanych dzisiaj zabytków, lecz także "teatr" życia codziennego miasta.

Wykład "Rezydencje oświeceniowej Warszawy i ich życie na widokach Bernarda Bellotta i Zygmunta Vogla" odbywa się w cyklu "Warszawa oświecona - od konceptu do realizacji". Wstęp: 1 zł, bilety są do nabycia w muzealnych kasach (Pałac na Wyspie, Stara Oranżeria, Pałac Myślewicki, Podchorążówka).

Prof. dr hab. Andrzej Pieńkos - od 1987 r. wykładowca w Instytucie Historii Sztuki, którego był wicedyrektorem i dyrektorem. Zajmuje się m.in. europejską sztuką XVIII i XIX w., zarówno w badaniach naukowych, jak i w szeroko prowadzonej popularyzacji. Autor takich książek, jak: "Okropności sztuki. Nowoczesne obrazy rzeczy ostatecznych" (2000), "Dom sztuki. Siedziby artystów w nowoczesnej kulturze europejskiej" (2005) czy "Tracona moc obrazu, czyli epizody nowoczesnego realizmu" (2012), a także autor opracowania polskiej edycji pism o sztuce Denisa Diderota oraz - wraz z żoną Jolantą Chrzanowską-Pieńkos - "Słownika artystycznego Paryża i regionu Ile-de-France" (1996) oraz "Leksyko­nu sztuki polskiej XX wieku. Sztuki plastyczne" (1996). Współredaktor dwóch tomów zbiorowych poświęconych związkom Francji i Polski: "Francusko-polskie relacje ar­tystyczne w epoce nowożytnej" (2010) oraz "Epoka Chopina. Kultura romantyczna we Francji i w Polsce" (2013). Redaktor "Oświeceniowej Republiki Władców", t. 1 (2016) i t. 2 (2017), „Bacciarelli. Studia o malarzu królewskim, dyrektorze, nauczycielu, opiekunie sztuk” (2018).