Głowa Herkulesa Farnese
- datowanie
- k. XVIII w.
- rodzaj
- rzeźba
- technika
- odlewanie
- materiał
- gips
- wymiary
- 71,0 x 57,0 x 44,0 cm
- lokalizacja
- Stara Oranżeria - Teatr Królewski, Foyer, parter
- miejsce powstania
- Europa (kontynent)
- właściciel
- Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie
- identyfikator
- ŁKr 627
Rzeźba przedstawia Herkulesa, syna Zeusa i śmiertelnej kobiety Alkmeny. Jego odpowiednikiem w greckiej mitologii jest Herakles. Heros znany jest przede wszystkim z mitu o dwunastu pracach, które musiał wykonać w ramach kary za zamordowanie w złości członków swojej rodziny. Jedną z prac, związaną z przedstawieniem Herkulesa Farnese, było zdobycie złotych jabłek dla bogini Hery z Ogrodu Hesperydy.
Odlew gipsowy jest kopią rzymskiej, marmurowej rzeźby ze zbiorów kolekcji Narodowego Muzeum Archeologicznego w Neapolu. Posąg sygnowany jest przez Glykona z Aten. Rzeźba została odnaleziona około 1550 r. w ruinach Term Caracalli w Rzymie i włączona do kolekcji rodziny Farnese, od której pochodzi nazwa rzeźby przedstawienia. Od 1792 r. prezentowana jest ona w neapolitańskim muzeum. Pierwowzorem dla tego typu przedstawienia był brązowy posąg z drugiej połowy IV w. p.n.e. autorstwa Lizypa.
Pełnopostaciowa gipsowa wersja posągu Herkulesa Farnese wraz z innymi kopiami najwybitniejszych starożytnych posągów miała być również częścią tzw. Kolumnady Kamsetzera, którą tworzą kopie starożytnych posągów ustawionych w szeregu na tle iluzjonistycznie malowanej architektury i włoskiego pejzażu. Rzeźba Herkulesa Farnese, autorstwa włoskiego XVIII-wiecznego artysty Giuseppe Angeliniego, stoi również w niszy nad kominkiem w Sali Balowej Pałacu na Wyspie. Jest ona zredukowaną kopią marmurowego posągu herosa z początków III w. n.e.
