Objęcie tronu polskiego przez elektora saskiego Fryderyka Augusta i utworzenie przezeń - jako Augusta II - dworu królewskiego w Warszawie rozwinęło na ponad pół wieku żywe kontakty między Warszawą i Dreznem.
Mniej znane są poczynania w dziedzinie kultury artystycznej Augusta III, a zwłaszcza jego małżonki, Marii Józefy Habsburżanki. Polska królowa, córka cesarza Józefa I, wyróżniająca się inteligencją, inicjatywą polityczną, odwagą i stanowczością w przeciwnościach, jakich w końcu życia nie szczędził jej los, była także energiczną dysponentką sztuki o wyrobionym smaku. O ile sławne są jej drezdeńskie dokonania (np. wspaniały Hofkirche), to zupełnie zapoznane pozostają polskie fundacje królowej. Głównie religijne, jak przystało na pobożną dziedziczkę Habsburgów... Obok wspaniałego figuralnego kompletu porcelanowego darowanego na Jasną Górę, były to wystroje warszawskich kościołów reformatów, kapucynów, dominikanów obserwantów czy kaplicy literackiej przy kolegiacie Św. Jana. Wśród świeckich inicjatyw artystycznych pary królewskiej w Warszawie wspaniałością wyróżniały się wnętrza tworzone dla Marii Józefy - apartamenty na Zamku Warszawskim i w Pałacu Saskim, znane z archiwaliów i projektów.
Dr hab. Jakub Sito, pracuje w Instytucie Sztuki PAN, początkowo w pracowni Katalogu Zabytków Sztuki w Polsce, od 2004 w pracowni Polskiej Sztuki Dawnej. Kieruje pracami nad Słownikiem architektów i budowniczych Warszawy doby przedrozbiorowej. Wykładowca kilku warszawskich uczelni. Jest autorem, a także współautorem ponad 80 publikacji naukowych, poświęconych głównie późnobarokowej oraz rokokowej rzeźbie (m.in. monografia Thomasa Huttera, 2001) i architekturze polskiej na tle europejskim, ostatnio przede wszystkim sztuce Warszawy XVIII wieku, której poświęcił kilka książek: Rezydencja i dobra wilanowskie w świetle materiałów archiwalnych z Biblioteki Czartoryskich w Krakowie (rkps 11318 i 11358) (wspólnie z Rafałem Nestorowem); Warszawskie inicjatywy budowlano-artystyczne Augusta Aleksandra Czartoryskiego w świetle materiałów archiwalnych z Biblioteki Czartoryskich w Krakowie (rkps 11308 i 11320) (obie 2010); Wielkie warsztaty rzeźbiarskie Warszawy doby saskiej. Modele kariery – formacja artystyczna – organizacja produkcji (2013). Jest także współautorem kilku tomów Katalogu Zabytków Sztuki w Polsce.
