André Le Brun - "pierwszy rzeźbiarz" Stanisława Augusta. Wykład prof. Katarzyny Mikockiej-Rachubowej
Jedna z największych indywidualności artystycznych Rzeczypospolitej XVIII wieku i wieloletni królewski rzeźbiarz - André Le Brun. To o nim oraz jego losach i karierze opowiedziała prof. Katarzyna Mikocka-Rachubowa, podczas wykładu z cyklu "Oświeceniowa republika marzeń”, który odbył się 11 maja w Pałacu na Wyspie.
Twórczość André Le Bruna była wysoko oceniana już w czasach mu współczesnych, o czym świadczą liczne wzmianki w rzymskiej prasie, francuskojęzycznej literaturze podróżniczej oraz korespondencji ówczesnych osobistości.
Przeważająca część jego artystycznego dorobku, składającego się z ponad 250 rzeźb i 120 rysunków, nie zachowała się i jest znana jedynie ze wzmianek archiwalnych. Na oeuvre Le Bruna miały wpływ - poznane przez niego w Rzymie - sztuka antyku i późnobarokowa rzeźba rzymska. Jednak w całej jego twórczości, tak rzeźbiarskiej, jak i rysunkowej, widoczna jest przede wszystkim zależność od dzieł znanych mu z czasów paryskiej edukacji - nie tylko od rzeźby francuskiej, ale także sztuki epoki Ludwika XVI, przeżywającej wtedy renesans na francuskiej scenie artystycznej.
Przez długie lata działalności w obcych krajach, artysta nie porzucił wiedzy i doświadczeń nabytych w rodzinnym mieście, tworząc w konwencjach wpojonych mu podczas młodzieńczych nauk.
Katarzyna Mikocka-Rachubowa - prof. dr hab., historyk sztuki, profesor zwyczajny w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, gdzie kieruje Zakładem Historii Sztuk Plastycznych i Pracownią Sztuki Dawnej.
Przedmiotem jej zainteresowań naukowych jest rzeźba od początku XVI do końca XIX wieku, głównie rzeźba włoska w Polsce, a także sztuka drugiej połowy XVIII i początków XIX wieku. Jest autorką sześciu książek, m.in. Rzeźba polska XIX w. Od klasycyzmu do symbolizmu. Katalog zbiorów, Muzeum Narodowe w Warszawie (1993); Canova, jego krąg i Polacy (około 1780-1850), t. 1-2 (2001); André Le Brun "pierwszy rzeźbiarz" króla Stanisława Augusta, t. 1-2 (2010) oraz obszernej monografii Rzeźba włoska w Polsce około 1770-1830 (w druku). Opublikowała ponad sto artykułów, rozpraw i recenzji w Polsce oraz we Włoszech, a także kilkaset artykułów biograficznych i biogramów rzeźbiarzy w katalogach wystaw, encyklopediach i słownikach polsko- i obcojęzycznych.
Z prowadzonymi przez nią badaniami wiążą się liczne wystąpienia na konferencjach naukowych w kraju i za granicą, pobyty stypendialne i wyjazdy badawcze oraz udział w realizacji kilku projektów indywidualnych i zespołowych.
Zobacz inne wykłady z cyklu "Oświeceniowa republika marzeń":
DOMINIK MERLINI. ARCHITEKT "STYLU STANISŁAWA AUGUSTA"? WYKŁAD DR HAB. BARBARY ARCISZEWSKIEJ
WARSZAWSKIE PRZYGODY CASANOVY. WYKŁAD PROF. TADEUSZA CEGIELSKIEGO
MADAME GEOFFRIN - PRUDERYJNA DEWOTKA CZY PATRONKA OŚWIECENIA. WYKŁAD PROF. ANDRZEJA PIEŃKOSA
