Pokój Bachusa
Pokój Bachusa – niewielkie wnętrze na planie zbliżonym do kwadratu – należy do najstarszej części Łazienki Stanisława Herakliusza Lubomirskiego. Stanowił on wówczas pokój, w którym odpoczywano po kąpieli. Z tego względu znajduje się tu wiele motywów dekoracyjnych związanych z wodą (np. muszli). Na zamówienie pierwotnego właściciela ściany pokoju udekorowano i jednocześnie zabezpieczono przed wilgocią kafelkami holenderskimi (tzw. delft), bardzo modnymi w epoce, przedstawiającymi sielskie sceny z życia codziennego. Za czasów Stanisława Augusta pokój ten zwany był Pokojem Fajansowym ze względu na ceramiczną okładzinę ścian. Najważniejszy akcent dekoracyjny tego wnętrza to okazały kominek, w zwieńczeniu którego znajduje się obraz Jacoba Jordaensa Starszego pt. Flora, sylen i Zefir, namalowany ok. 1640 r. W 1783 r. został on zakupiony do galerii Stanisława Augusta i w 1795 r. zawisł w Pokoju Fajansowym. Dopiero w 1939 r. został wmontowany w bogato zdobioną ramę oprawy kominka.
Dzisiejszą nazwę Pokój Bachusa zawdzięcza malowidłu na suficie Jana Bogumiła Plerscha z 1778 r., które przedstawiało bożka wina i Ceres. Spłonęło ono w czasie pożaru pałacu w 1944 r. Za czasów Stanisława Augusta wnętrze to stanowiło małą galerię sztuki. Eksponowano tu 18 portretów pędzla węgierskiego malarza Ádáma Mányokiego, jednego z najwybitniejszych malarzy 1. połowy XVIII w. pracującego na dworze saskim. Były to wizerunki osobistości dworu króla polskiego Augusta II Sasa. Konterfekt tego monarchy, namalowany przez Marcella Bacciarellego zapewne na zamówienie Stanisława Augusta, zdobi przejście do Pokoju Kąpielowego. Stanisław August uhonorował w ten sposób swego poprzednika na tronie i czasowego rezydenta tej willi. August II dzierżawił bowiem przez pewien czas Łaźnię od Lubomirskich. Stanisław August podkreślił w ten sposób również rangę tego miejsca, które jawi się jako miejsce wyjątkowe, bo wybrane przez królów. Pierwotnego właściciela rezydencji ujazdowskiej, księcia Stanisława Herakliusza Lubomirskiego, wybitnego męża stanu i poetę, przypomina jego portret wiszący w supraporcie.
Wszystkie obrazy obecnie wiszące w Pokoju Bachusa pochodzą z kolekcji ostatniego króla Rzeczpospolitej.