Rotunda
Rotunda to niewielka, okrągła sala sklepiona kopułą. Znajduje się w samym centrum Pałacu na Wyspie. Za czasów Stanisława Herakliusza Lubomirskiego i na początku panowania Stanisława Augusta była stylizowana na sztuczną grotę, z fontanną pośrodku. W latach 1788-1795 przebudowano ją według projektu architekta Domenica Merliniego, dzięki czemu zyskała zupełnie inny charakter i w tej formie przetrwała do dziś.
Swym kształtem i wystrojem przypomina teraz rzymski Panteon oraz inne, wzorowane na nim, budowle sakralne. Spełnia tym samym pierwotny zamysł Stanisława Augusta, który pragnął by Rotunda miała charakter świeckiej świątyni ku czci najwybitniejszych królów Polski i najbardziej zasłużonych rzymskich cesarzy. Do tych pierwszych król zaliczał Kazimierza Wielkiego, Zygmunta I Starego, Stefana Batorego i Jana III Sobieskiego - posągi tych monarchów ustawiono w czterech niszach Rotundy, co niewątpliwie jest echem Galerii Królów z Wersalu. Z władców starożytnych Stanisław August cenił szczególnie Tytusa, Trajana i Marka Aureliusza - ich popiersia ozdobiły nadproża trzech przejść, którymi Rotunda otwiera się na inne pokoje Pałacu. Wszystkim przywódcom patronowały zawieszone w kopule wizerunki cnót - Sprawiedliwości, Łaskawości, Odwagi i Roztropności. Obecnie są one eksponowane w Sali Salomona, a ich miejsce zajmują malowidła Czterech Pór Dnia. Powstały one w latach 70. XVIII wieku i zostały zakryte przez personifikacje cnót, gdy zmieniono wystrój i symbolikę tego wnętrza.
W Rotundzie znalazła również miejsce nieodłączna towarzyszka cnót będąca zarazem przeciwniczką władców - Zazdrość. Wyobrażono ją na posadzce jako maskę Gorgony. Uległa ona jednak bardzo szybko zniszczeniu, a jej miejsce zajęła ułożona z kolorowych marmurów gwiazda. Symbolikę wystroju Rotundy objaśniała inskrypcja na fryzie: UTILE MUNDO EDITI IN EXEMPLUM, co znaczy: "Postawieni za wzór pożyteczny dla świata". Po ostatniej przebudowie Rotunda pełniła rolę antykamery, czyli paradnego przedpokoju, przez który przechodziło się do Sali Salomona, gdzie Stanisław August przyjmował oficjalnych gości.