Koronis uciekająca przed Posejdonem

Rycina przygotowana do wydania Les Métamorphoses d’Ovide (1767‒1771). W edycji książkowej ilustracja umieszczona była w tomie I (Livre II, Fable VII. Pl. 30). Rycina przedstawia rzadko obrazowaną scenę – przemianę Koronis  w kruka. Historia Koronis, córki króla Fokidy, Koroneusa, należy do grupy opowieści związanych z miłościami bogów i śmiertelnych kobiet, które broniły się przed niechcianymi zalotami. Posejdon-Neptun, bóg morza zapałał miłością do Koronis, która odrzuciła jego starania, a broniąc się przed napaścią została wysłuchana przez Atenę, która przemieniła ją w kruka. Kompozycja omawianej ryciny jest dynamiczna, Posejdon w koronie i z charakterystycznym trójzębem goni uciekającą dziewczynę, przedstawioną w trakcie rozpoczynającej się przemiany, z wyciągniętymi do góry rękami, na których wyrastają już pióra. U góry, w obłokach Atena w zbroi i z tarczą, przygląda się metamorfozie. Zasadniczy schemat kompozycji ryciny nawiązuje do często obrazowanej w sztuce historii Apollona i Dafne, w której uciekająca nimfa została przemieniona w Drewo laurowe. [Zob. M. Jarzewicz [w:] Metamorfozy. Królewska kolekcja grafiki Stanisława Augusta, ryciny z kolekcji Stanisława Augusta i ze zbiorów Jana Kantego Szembeka, kat. wyst. Pałac na Wyspie Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie, Warszawa 2013, kat. nr 33, s. 88.]