Posejdon uciszający morskie fale

Rycina ukazuje dwa bóstwa wiatrów, które rozpędzają deszczowe chmury, przedstawione u góry, po lewej stronie kompozycji. W centralnej partii widzimy Posejdona z insygniami władzy, koroną i trójzębem oraz dwa trytony, z których jeden dmie w potężny róg. Postać boga mórz była częstym tematem sztuk plastycznych. Podstawowym atrybutem Posejdona był trójząb. Często ukazywano go w wozie zaprzężonym w mityczne zwierzęta – konie z wężowymi ogonami. Towarzyszyły mu również morskie stworzenia: ryby, delfiny, trytony, syreny, nereidy i inne bóstwa. Przedstawienie boga, samodzielne lub w otoczeniu wymienionych stworzeń,było jednym z ulubionych motywów renesansowych i barokowych fontann. W prezentowanej scenie bóg został ukazny w nieco innej konwencji. Przemierza on wody na ogromnej muszli, która jest częścią, czy też substytutem jego wodnego rydwanu. Sposób przedstawienia postaci przywołuje na myśl wizerunki zmartwychwstałego Chrystusa. Jego silna muskulatura ciała, ułożenie szaty, trójząb w ręku i światło, które wydobywa się z wnętrza muszli, upodabniają greckiego boga mórz do postaci triumfalnego Zbawiciela chrześcijańskiego wychodzącego z grobu. Gest ręki, którym wydaje polecenie wodom i ich mieszkańcom przypomina z kolei ułożenie dłoni Zeusa w scenie gromadzenia bogów. [Zob. M. Laszczkowski [w:] Metamorfozy. Królewska kolekcja grafiki Stanisława Augusta, ryciny z kolekcji Stanisława Augusta i ze zbiorów Jana Kantego Szembeka, kat. wyst. Pałac na Wyspie Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie, Warszawa 2013, kat. nr 19, s. 54.]