Ocyroe i centaur Chejron

Rycina przygotowana do wydania Les Métamorphoses d’Ovide (1767‒1771). W edycji książkowej ilustracja umieszczona była w tomie I (Livre II, Fable IX. Pl. 32). Syn Kronosa i Filyry, Chejron (Chiron), uchodził za najmądrzejszego z centaurów. Z nimfą Chariclo miał trzy córki: Hippe (Melanippe), Endeis i Ocyroe oraz syna Carystusa. Chejron był wychowawcą wielu greckich herosów, m.in. Ajaksa, Heraklesa, Perseusza, Peleusa, Jazona, Achillesa, Eneasza, a także Apollina i Artemidy oraz Asklepiosa. Asklepios uchodził za syna Apollona i nimfy Koronis (zob. ŁKr 231), za małżonkę pojął Epione, był ojcem Higiei i lekarzy. Chejron nauczył go sztuki lekarskiej, w której Asklepios doszedł do takiej wprawy, że posiadł umiejętność wskrzeszania umarłych, za co Zeus go uśmiercił, a następnie przemienił w gwiazdozbiór Wężownika. Apollon pomściwszy śmierć syna zabił wszystkie cyklopy. O córce Chirona i Chariclo - Ocyroe - pisał obszerniej tylko Owidiusz. Ocyroe, miała dar przepowiadania przyszłości, lecz została ukarana przemianą w klacz, gdyż wyjawiła ojcu tajemnice bogów i przepowiedziała przyszłość Asklepiosa oraz samego Chajrona. Oznajmiła mu, że z powodu nieznośnego bólu od rany zadanej zatrutą strzałą będzie musiał odstąpić swoją nieśmiertelność. Pewnego razu Chejrona odwiedził Herakles i poprosił, aby ten otworzył dzban wina otrzymany od Dionizosa. Zapach trunku zwabił inne centaury i rozpoczęła się walka, w której Herakles przypadkowo zranił Chejrona zatrutą strzałą. Dręczony bólem z jątrzącej się rany centaur, nie mogąc umrzeć, przeniósł swoją nieśmiertelność na Prometeusza.