Alegoria Jesieni

Rycina przygotowana do wydania Les Métamorphoses d’Ovide (1767-1771). W edycji książkowej ilustracja była umieszczona w tomie I (Livre I, Fable IV. Pl. 7). Podobnie jak pozostałe ryciny z przedstawieniami pór roku, rycina ukazująca Jesień w niewielkim stopniu nawiązuje do tekstów, który ilustruje. Krótki opis w tomie pierwszym, odnoszący się do Wiosny, zawiera również  wzmiankę o‒ Jesieni. Pozostawiał on całkowitą dowolność w obrazowym przedstawieniu Jesieni. W większym stopniu alegoryczne wyobrażenie mógł inspirować fragment księgi XV, zawierający zestawienie pór roku i wieku człowieka. Kompozycja ryciny nie nawiązuje do żadnego z fragmentów tekstów, lecz do tradycji ikonograficznej, gdzie ukazywano personifikację Jesieni pod postacią Dionizosa (Bachusa), opiekuna winnic (Ripa 1999, s. 332‒333). Dionizos przedstawiony został jako dobrze zbudowany młodzieniec w otoczeniu amorków i kozłów jedzących winne grona, a cała scena kojarzy się z jesienią, porą obfitości i zbierania plonów oraz tłoczenia wina (winobrania?). [Zob. M. Jarzewicz [w:] Metamorfozy. Królewska kolekcja grafiki Stanisława Augusta, ryciny z kolekcji Stanisława Augusta i ze zbiorów Jana Kantego Szembeka, kat. wyst. Pałac na Wyspie Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie, Warszawa 2013, kat. nr 12, s. 34]