Triumfalny wjazd Bachusa do Grecji

Rycina przygotowana do wydania Les Métamorphoses d’Ovide (1767‒1771). W edycji książkowej ilustracja umieszczona była w tomie I (Livre III, Fable IX. Pl. 47). Trzecia księga Metamofroz Owidiusza zawiera mity tebańskie, które mówią o rozprzestrzenianiu się w starożytnej Grecji i jej orbicie kultu boga Dionizosa-Bachusa. Istnieje wiele wersji mitu o jego niezwykłych, podwójnych narodzinach. Zgodnie z najpopularniejszą z nich Bachus był synem Semele i Zeusa-Jupitera (zob. ŁKr 281) Bachus, już jako dorosły, został porażony szaleństwem przez rządną zemsty Junonę i przez pewien czas błąkał się wzdłuż całego wybrzeża Azji Mniejszej. Gdy odkrył szczep winny i sposób wytwarzania wina, jego kult zaczął się bardzo szybko rozprzestrzeniać. Święta organizowane ku czci Bachusa łączyły się w sposób naturalny ze spożywaniem dużych ilości wina, a także celebrowanie kultu płodności. Misteria dionizyjskie początkowo miały przede wszystkim charakter natchnionych procesji, wraz z dotarciem do Italii przemieniały się w uroczystości o coraz bardziej rozwiązłym charakterze. Ilustracja ukazuje moment tryumfalnego wjazdu Bachusa do Grecji: „Wjeżdża Bachus w tryumfie, brzmią radośnie głosy, Biegną matki, mężowie, wodze, gminu rzesza, I cały lud na święte obchody pospiesza.” (Owidiusz 1825‒1826, III, 544‒546, t. I, s. 199).